BLOG | 31 maart 2020

Het Messiasvirus

Ziekte en dood. Coronavirus alom. Niet bepaald de omstandigheden die meteen aan Pasen doen denken. Corona, kroon betekent het, doet meer denken aan de doornenkroon uit het strafproces van Jezus. Na Jezus’ dood durfden de apostelen ook het huis niet uit, bang dat ze vervolgd zouden worden vanwege de besmetting die ze opgelopen hadden doordat ze met Jezus om waren gegaan: het Messiasvirus. Hun grote man was nu doodgemaakt en begraven. Zouden zij nu ook geveld worden? Daar zaten ze nu, opgesloten in hun huizen. Hun Redder kon niet gered worden en daarmee leken zij even reddeloos.

De vrouwen om hen heen waren misschien minder bang en gingen naar het graf om het dode lichaam van hun Jezus te balsemen, want tijdens de paasdagen was dat niet mogelijk. En dan geloven ze hun ogen niet: het graf was leeg. Maar als ze hun ogen niet moesten geloven, wat dan wel? Gestolen? Wie wil er nou dode Messias? Nou, dat is het dus. God zal ons toch niet blij maken met een Messias die onverrichter zake in het niets verdwijnt en mensen reddeloos achterlaat?! In een van de evangelieverhalen komt er op het moment dat de vrouwen een leeg graf aantreffen een engel ten tonele, die een simpel antwoord geeft op deze vraag: je vindt Jezus niet in een graf, maar onder de levenden. Oftewel: Hij leeft!

Het Messiasvirus blijft actief in wat we als mensen met elkaar moeten doen: Jezus levend houden onder de levenden, waarmee het graf niet de laatste rustplaats blijkt te worden, maar waarmee Jezus ons besmette aan elkaar doorgeven. Dus juist wél de deur uit en doen wat Jezus ons voorhield. Zijn leven nieuwe kansen bieden in ons eigen doen en laten. En we weten maar al te goed hoe het virus het beste gedijt: in de liefde van mens tot mens, zoals God de mensen liefheeft.

God die een eeuwig verbond heeft gesloten met de mensen, met zijn Zoon als levend voorbeeld. Hij houdt zich aan zijn woord. Zijn woord is zelfs vlees geworden (in Jezus, zoals Johannes het beschrijft). Hij houdt woord tot hier en het leven over de dood heen.

Het heeft even geduurd voordat de mensen rond Jezus het echt hebben begrepen en de engel durfden na te zeggen; Hij leeft!

Soms zie ik het om me heen, dat het Messiasvirus sterker is dan het coronavirus: in de liefde en betrokkenheid van de mensen onder elkaar. De prachtige initiatieven die mensen ontplooien om een ander nabij te zijn in deze lastige tijden. Soms zie ik dat Pasen betekenis krijgt in hoe de mensen licht voor elkaar zijn in deze donkere en ongewisse tijden. De nieuwe paaskaars zal ons daaraan herinneren. Wie in Hem gelooft, zal leven.

In deze zin wens ik eenieder van u, mede namens pastores en bestuur, een Zalig, Gezegend Pasen toe, en hopelijk ontmoeten we elkaar weer gauw, Mark Lieshout.